ŻYWIENIE

 
WSZYSTKO O ŻYWIENIU PSA

WYBIERAMY MISKĘ

Brew pozorom wybór nie będzie trudny. Bezkonkurencyjne i cieszące się największym zainteresowaniem pozostają miski metalowe i ceramiczne. Obydwa rodzaje umożliwiają dokładne wymycie i wyparzenie, a co za tym idzie, utrzymanie higieny zastawy stołowej zwierzaka. Poza łatwością do utrzymania w czystości miski powinna cechować odpowiednia stabilność, tak, aby pies nie mógł ich przesuwać podczas jedzenia. Poślizgom zapobiegają gumowane spody metalowych misek - miski ceramiczne są dość ciężkie, co zapobiega ich przesuwaniu.




Natomiast dla psów średnich i większych ras najlepiej wybrać miskę na podwyższeniu wody i karmy są miski na stojaku o regulowanej wysokości. Taki stojak, zalecany przez hodowców, może rosnąć wraz z czworonogiem. Ponieważ pies nie musi się schylać podczas posiłku, minimalizujemy przede wszystkim ryzyko skrętu jelit (na który najbardziej narażone są duże psy: owczarki niemieckie, dogi, dobermany itp.). Nie bez znaczenia jest również fakt odciążenia przednich łap, szczególnie u młodych, rosnących psów, u których intensywnie rozwija się i kształtuje kościec.
Często popełnianym błędem jest wybór zbyt małych misek. Szczególnie naczynie na wodę powinno mieć odpowiedni rozmiar - jeśli będzie za małe, woda błyskawicznie będzie się brudzić, lub zostanie rozchlapana przez zwierzaka. Wiele psów zdecydowanie chętniej pije wodę z misek o większej pojemności. Miska dla psa powinna mieć minimum 0.45l pojemności. Warto też wybrać naczynie o specjalnie wyprofilowanych brzegach (jak miski na wodę Hilton), które zapobiegają rozlewaniu i rozchlapywaniu zawartości, co często bywa jedną z ulubionych zabaw naszych czworonogów.


CZYM KARMIĆ PSA 

Aby gotowe pożywienie wyszło psu na zdrowie karma (sucha bądź w puszkach) powinna być dobrej jakości. Nie wolno karmić psa gotową karmą przypadkowo kupowaną w supermarketach. Te dobrej jakości przeznaczone są odpowiednio dla psów młodych,żyjących na zewnątrz, pracujących i uprawiających sporty.



POSIŁKI PRZYGOTOWANE SAMODZIELNIE


Jeśli w posiłku psa znajdzie się mięso, tłuszcz, biały ser, warzywa i węglowodany, a od czasu do czasu jajko na twardo, to na pewno jego zdrowie nie ucierpi z powodu błędów żywieniowych. Czym karmić (składniki): MIĘSO Dla psa najbardziej wartościowe jest mięso zawierające dużo tkanki łącznej, chrząstek, a więc drugiego gatunku. Jeśli pies nie jest uczulony na żaden gatunek mięsa podajemy różne jego gatunki. -Wołowina: surowa i gotowana, najlepsza jest głowizna, łata wołowa, gicz wołowa. Konina: najlepiej surowa, również klasy drugiej, czyli te same części co w przypadku wołowiny (nie wskazana w żywieniu szczeniąt). -Baranina: surowa i gotowana, najlepiej części wymienione wcześniej. -Mięso drobiowe i wieprzowe zawsze podajemy gotowane. -Podroby mogą zawierać zarówno te najlepsze jak i najgorsza składniki, dlatego najbezpieczniej wybierać cielęce i podawać gotowane. -Warto także dawać psu kostki i chrząstki cielęce, które są niezastąpionym źródłem minerałów i składników budujących chrząstkę. Zamiast mięsa można dać psu od czasu do czasu kawałek morskiej gotowanej ryby bez ości. Nie wolno karmić psa mieloną karmą mięsną-z supermarketów, pochodzącą z odpadów z rzeźni.
 


NABIAŁ

Psy które dobrze tolerują mleko, mogą je pić. Mogą też dostawać napoje mleczne, takie jak jogurt, kefir a także jeść biały ser. Od czasu do czasu dawać można jajko (ugotowane na twardo) wraz z utłuczoną w moździerzu skorupką (która jest doskonałym źródłem łatwo przyswajalnego wapnia). Jeśli podajemy psu produkty nabiałowe odpowiednio zmniejszamy ilość mięsa.

KOŚCI

Można dawać, jeśli pies jest przyuczony do ich jedzenia. Najlepsze są kości cielęce. Nie można podawać kości drobiowych i wieprzowych. Trzeba pamiętać, że kość jest również posiłkiem, a więc podając ją odpowiednio zmniejszamy danie podstawowe.




WARZYWA

Warzywa powinny wchodzić w skład diety psa w każdym wieku. Unikać należy warzyw strączkowych, cebulowatych i wszystkich tych, które pryskane są środkami ochrony roślin, a więc nowalijek, kalafiorów i brokułów. Nie jest prawdą, że psy nie mogą jeść ziemniaków. Rzeczywiście skrobia ziemniaczana jest trudno przyswajana przez psy, ale z czasem zwierzęta uczą się ją rozkładać. Nie należy podawać ziemniaków nietłuczonych w całości, ale puree bywa doskonałym składnikiem diety.

PRODUKTY ZBOŻOWE


Z produktów zbożowych najlepiej podawać makaron, ryż, kaszę gryczaną. Te dwa ostatnie produkty powinny być ugotowane, ale nie rozgotowane. Należy unikać białych kasz typu pęczak.

TŁUSZCZE


Tłuszcz jest nie tylko źródłem energii, ale również rozpuszczalnych w nim witamin i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Ilość tłuszczu w dziennej dawce nie powinna przekraczać 20% - zależy ona od tego jak tłuste są pozostałe składniki. Jeśli mięso jest bardzo tłuste, nie łączymy go z olejem, masłem, łojem wołowym. Do chudego mięsa np. drobiowego można dodać łyżeczkę masła, łyżkę oleju sojowego lub innego dobrej jakości bądź odrobinę zwykłej słoniny ew. łoju wołowego.

CZEGO NALEŻY UNIKAĆ W PSIEJ DIECIE ?


Kości wieprzowych, kości drobiowych, wywarów miesno-kostnych, czyli rosołów, czekolady i wyrobów czekoladopodobnych, potraw słonych i pikantnych, wędlin, żółtego sera. Oczywiście i w tym przypadku należy się kierować zdrowym rozsądkiem: kawałeczek wędliny czy żółtego sera podany od czasu do czasu w nagrodę za dobrze wykonane polecenie na pewno psu nie zaszkodzi. Nie wolno psu podawać ościstych ryb, cebuli, czosnku, nietłuczonych ziemniaków, grochu i fasoli.

ZAPOTRZEBOWANIE POKARMOWE

Zapotrzebowanie bytowe zdrowego dorosłego, 10-kilogramowego niepracującego psa na białko wynosi ok. 4-6 dkg; jest to odpowiednik mniej więcej 10-15 dkg mięsa, a więc ilości niewielkiej. Zapotrzebowanie bytowe to podstawowe zapotrzebowanie niezbędne do przemiany fizjologicznej w organizmie bez dodatkowych obciążeń. Zatem zapotrzebowanie pokarmowe psów pracujących jest mniej więcej dwukrotnie większe. Dobowa porcja przeciętnego, zdrowego, niepracującego 10- kilogramowego psa powinna zawierać po równo mięso, węglowodany i warzywa. A więc jeśli podajemy 10-15 dkg mięsa (ew. z dodatkiem innych produktów białkowych), to podajemy 10 dkg węglowodanów i 10 dkg warzyw. Kierujemy się w tym przypadku zdrowym rozsądkiem. Trzeba uwzględnić także apetyt i temperament psa. Zwierzę, które spędza większość dnia w domu, ale jest bardzo żywe i ruchliwe, może mieć trochę większe potrzeby. Pomocny będzie schemat: 1-2 dkg mięsa na 1 kg masy ciała psa/dobę. 1 dkg/ kg masy ciała - psy duże 2 dkg/kg masy ciała - psy małe.

DLACZEGO PIES JE TRAWĘ ?
 

Ten zwyczaj pies odziedziczył po swoich przodkach. Trawa ma działanie "oczyszczające" jelita i żołądek psa, ponadto jest źródłem witamin i składników mineralnych. Ale pies zjada trawę również wtedy, gdy "coś" mu zalega na żołądku". Ostre brzegi źdźbeł trawy wywołują odruch wymiotny, co powoduje, ze pies może szybciej i łatwiej zwrócić niestrawny pokarm.

PODAWANIE PSU JEDZENIA

Prawie każdy właściciel psa, jest przekonany, że ponieważ to on daje mu jeść i wyprowadza na spacer – to właśnie jego powinien słuchać pies. Sami wiecie, że to jest tylko pobożne życzenie udręczonego właściciela psa. Sposób, w jaki podajecie jedzenie i jak dzielicie się kawałkiem np. drożdżówki, może utwierdzić psa w przekonaniu, że: 1. jesteście jego kolegą w stadzie, często niżej w hierarchii - ale nie osobą, którą będzie słuchał pies i wykonywał komendy, albo 2. jesteście jego „szefem”. Do osiągnięcia szacunku u psa i dostania się na „stołek” szefa stada, a co za tym idzie posłuszeństwa psa, jest niezbędne nauczenie się.

W JAKI SPOSÓB PODAWAĆ ?

Psu jego posiłek i przekąski, które sami jecie (nie co tylko jak). Zaczynamy od:

  •  Należy wziąć do ręki miskę psa, nałożyć do niej jedzenie przeznaczone dla psa, a na końcu położyć na wierzch miski (lub obok niej) plasterek kiełbasy lub żółtego serka dla psa i dla siebie.
  • Następnie udajecie, że jecie z miski psa, jedząc kawałek kiełbaski położonej na wierzchu miski (lub obok niej). Bardzo ważne, aby podczas nakładania jedzenia i udawania, że jecie z psa miski - ani jednym słowem NIE ODZYWAĆ SIĘ DO PSA i nie patrzeć w jego stronę. Kawałek kiełbasy lub sera jecie po to, aby kiedy już pies zje, przyjdzie do was i powącha was to będzie przekonany, że jedliście tą samą "zdobycz”, czyli karmę, co on.
  • Kiedy skończycie jeść pierwsi, jako szef stada - zostawiacie po sobie „resztki karmy”, czyli miskę z jedzeniem psa (tak jak robi szef stada psiego).
Stawiacie ją psu, nadal go nie zauważając i odchodzicie NIE ZWRACAJĄC wcale uwagi na psa. Proszę pamiętać, że psi szef, czyli ALFA zawsze je pierwszy, nie dzieląc się z innymi członkami swojego stada. Zachowanie prawidłowe przy podawaniu posiłków to krok milowy w wychowaniu psa. Są sytuacje, że wasz piesek ma ochotę właśnie na to, co wy jecie i trzymacie w ręku. Przeważnie tłumaczycie sobie, że psu to bardzo smakuje i jest łakomczuchem, więc dlatego się ślini i wymusza na was podzielenie się np. ciastkiem. To tylko część prawdy. Takie zachowanie psa w jego języku znaczy: „teraz podzielisz się ze mną swoim pokarmem, bo JA tak chcę i tym samym pokażesz mi, ze jesteśmy równi sobie w hierarchii tego stada”. Co należy zrobić? Oczywiście każdy normalny pies powinien zjadać bardzo urozmaicone pożywienie i kiedy dostanie od nas kawałek kanapki czy ciastka, to na pewno nie umrze z tego powodu, a wręcz przeciwnie, jego układ trawienny będzie działał tak, jak go do tego natura stworzyła. Wystarczy odłamać ten upragniony kawałek kanapki i BEZ SŁOWA zanieść i położyć w misce psa. Wasze zachowanie pies odbiera tak: „On zostawia mi reszki jedzenia po sobie, to znaczy, że On jest moim SZEFEM!”. Innym sposobem jest spowodowanie, żeby pies zapracował sobie na ten kawałek np. wykonując komendę „siad” lub jakakolwiek inną, którą zna. Często zdarza się, że to, na co pies miał przed chwilą ogromną ochotę, położone do miski wcale już tak nie smakuje i zdarza się, że pies nie zjada położonego ciasta, do którego tak się ślinił minutę wcześniej. Jeżeli wasz pies tak się zachowa, to znaczy, że prawidłowo zostało przeprowadzone ćwiczenie. Nie wolno wstać i podejść do miski np. ze słowami: „dlaczego nie jesz, przecież to dobre” lub „zobacz, położyłem ci kawałek w misce, to dla ciebie”. Wtedy pies odzyskuje apetyt i natychmiast zjada. Oczywiście, że tak zrobi, bo sami zmarnowaliście całe ćwiczenie. Zainteresowaliście się tym, że pies nie zjada i poszliście go prosić do miski. Pies uzyskał pożądany efekt i w jego oczach NIE JESTEŚCIE szefem, bo prosicie go, aby zjadł - a tego NIGDY nie robi Przewodnik stada!! Kto będzie przestrzegał tych zasad, to sam będzie zaskoczony, jak wzrasta posłuszeństwo psa w wielu dziedzinach. Potrzeba tylko KONSEKWENCJI i SYSTEMATYCZNOŚCI w waszym postępowaniu dopóki nie ugruntujecie własnej pozycji SZEFA w stadzie.  
SZPIC WILCZY I INNE
 
Prawie wszystko
o szpicu wilczym.
Mam dumny
charakter wzbudzam
respekt i zainteresowanie.
Wytyczone przez mnie
granice nikt nie może
bezkarnie przekroczyć.
Jestem wyszkolony.
Zresztą jestem inteligentny
i uczę się szybko.

 
NAJLEPSZY PRZYJACIEL
 
Jedynym całkowicie
bezinteresownym przyjacielem,
którego można mieć na tym
interesownym świecie,
takim, który nigdy go nie opuści,
nigdy nie okaże się niewdzięcznym
lub zdradzieckim, jest pies...
Pocałuje rękę, która nie będzie
mogła mu dać jeść, wyliże rany
odniesione w starciu z brutalnością
świata... Kiedy wszyscy inni
przyjaciele odejdą, on pozostanie.

George G. Vest
 

 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja