szpicwilczy-keeshound-i-inne

WYCHOWANIE PSA

Zmiana otoczenia oraz zabranie od mamy to bardzo stresogenna sytuacja dla małego pieska. Zwierzak traci poczucie bezpieczeństwa, otaczają go nowe sprzęty, nowi ludzie, nowe zapachy, co nie jest dla niego sytuacją komfortową. Tutaj zaczyna się rola człowieka. Powinien on zrobić wszystko, by pies czuł się z nim bezpiecznie, a także by zapewnić bezpieczeństwo otoczeniu.

Przede wszystkim właściciel musi pamiętać o tym, by poddać swego pupila podstawowym zabiegom: szczepieniu (zwłaszcza przeciwko wściekliźnie) oraz odrobaczeniu . Młode w szczególności narażone są na wszelkiego rodzaju infekcje, dlatego niezwykle ważne jest zapobieganie chorobom

Kiedy już mamy za sobą wizytę w gabinecie weterynaryjnym, możemy zacząć zaprzyjaźnianie się z psem oraz wychowywanie. Fundamentalne są pierwsze tygodnie. Zwierzak znajduje się w nowym stadzie, w którym należy ustalić hierarchię. Człowiek powinien więc postępować tak, by czworonóg wiedział, że nie będzie dominował, że musi się podporządkować właścicielowi. W tym celu należy brać szczeniaka na ręce, głaskać po łepku oraz uczyć podawania łapy.

Niezwykle ważna jest nauka czystości. Nie jest to trudne pod warunkiem, że się pamięta aby wyjść z pieskiem na spacer po każdym jego posiłku oraz zawsze kiedy się obudzi. Szczeniak żyje własnym rytmem, dlatego należy bacznie go obserwować. Tylko zachowaniem może poinformować człowieka, że chce mu się siusiu. Sygnałem dla nas powinno być niespokojne kręcenie się psa po mieszkaniu, czy wystawanie pod drzwiami. Kiedy jednak zdarzy mu się przygoda z wypróżnieniem w domu, należy podniesionym głosem skarcić zwierzaka (młode są bardzo wyczulone na zmianę tembru głosu), ewentualnie można uciec się do kary, jaką stosują psie matki – delikatnie szarpnąć za kark.

Poważnym problemem może być to, że pies gryzie przedmioty znajdujące się w domu. To normalne zachowanie wśród szczeniąt, związane ze zmianą uzębienia. Jednak nie można pozwolić psu na dewastowanie mieszkania i czekać, aż samo mu to przejdzie, tylko zapobiegać. Kiedy proces wyrastania stałych zębów się zakończy, nasz zwierzak może zacząć traktować gryzienie butów i wykładzin jako świetną zabawę. Powinniśmy więc przygotować mu różne zabawki albo smakołyki, aby odwrócić jego uwagę od mebli.

Może się zdarzyć, że nasz szczeniak będzie musiał zostać kilka godzin sam w domu. Co zrobić, by swoim ujadaniem nie dał się we znaki sąsiadom? Przede wszystkim powinniśmy stopniowo przyzwyczajać psa do samotności. Na kilka minut przed każdym naszym wyjściem z domu nie powinniśmy zwracać uwagi na niego. Tą samą metodę stosować trzeba po powrocie. Czułe pożegnania nie są dobre dla czworonoga. Przyzwyczajony do ciągłej obecności człowieka, może czuć się samotny i tęsknić. Dobrym rozwiązaniem będzie pozostawienie w domu włączonego radia.

W procesie wychowywania zwierzęcia bardzo ważny jest system nagradzania – jeśli uczymy pupila wykonywania komendy „siad”, powinien on dostać po jej wykonaniu (z naszą pomocą, czy bez) smakołyk. Tylko w ten sposób szczenię będzie się mogło zorientować, że to, co zrobiło, nie jest naganne. Ba! Przyniosło mu korzyść i należy to powtarzać. Nagradzanie smakołykami to najprostszy sposób nauki czworonoga. Nie wolno psa bić! Takie postępowanie rodzi w zwierzęciu agresję i strach.

Niekiedy pies wiedziony naturą ucieka i pomimo naszych nawoływań nie chce wrócić. Kiedy jednak zdecyduje się, by do nas przyjść, nierzadko dostaje za to od opiekuna burę. Takie sytuacje nie mogą mieć miejsca. Przyczyna jest prosta. Nasza – ludzka logika zdecydowanie różni się od logiki naszego czworonoga. W naszym przekonaniu krzyczymy, bo pies nie chciał wrócić. Zwierzę myśli, że zostało skarcone za to, że zdecydowało się na powrót. Bardzo ważna jest reakcja natychmiastowa – tak, by zwierzę wiedziało, jakiego zachowania nie akceptujemy. Idąc tym tropem, nie wolno karcić psa, jeśli zauważymy mokrą plamę na dywanie. Kary mają sens tylko wtedy, jeśli przyłapiemy psa na gorącym uczynku.